صفحه 18
دست بزرگ خدا آماده گرفتن دستهای کوچک ماست :
توکل کن به خدا و خودت رو بهش بسپار و ازش بخواه که دستت رو بگیره تا ببینی که خدا از همون اولش هم آماده گرفتن دستهای تو بود . از خدا بخواه حالا که میخواهی این کار مورد غضبش رو انجام ندی تو این راه کمکت بکنه . خودت میبینی که دیگه چقدر کارت جلو میفته و آسونتر میشه .
به نظرت قبلا سرزنده تر نبودی ؟ به نظرت قبلا خوشتیپ تر و خوشگل تر نبودی ؟ به نظرت قبلا اعتماد به نفست بیشتر نبود ؟ به نظرت قبلا روابط اجتماعی بهتری نداشتی ؟ به نظرت قبلا ذوق و خلاقیت و نشاط بیشتری نداشتی ؟ به نظرت قبلا صافتر و محکمتر راه نمیرفتی ؟ به نظرت قبلا تیز تر نبودی ؟ به نظرت قبلا حافظه قوی تری نداشتی ؟ به نظرت قبلا سالم تر نبودی و کمتر مریض نمیشدی ؟ به نظرت قبلا اعصاب قوی تری نداشتی ؟ به نظرت قبلا آرامش و روحیه بهتری نداشتی ؟
اگر جواب همه این سوالات و یا سوالاتی از این دست و یا بعضی از این سوالات و حتی یک سوال ، « بله » هست پس دیگه چرا این دست و اون دست میکنی ؟ از خدا بخواه که شرش رو از سرت کم کنه و خودت هم اراده کن ، اون چیزهایی هم که نباید بری طرفش نرو ، به خدا امکان نداره که نتونی ترکش کنی . ترک که بکنی از همون اولش خودت تغییرات خوب رو احساس میکنی و رفته رفته تمام عوارض روحی و روانیش به لطف خدا از بین میره . یعنی به نظرت این کار انقدر ارزش داره که با انجامش روح و جسم خودمون رو مریض بکنیم ؟ همین حالا که داری این متن رو میخونی از ته دل بگو خدایا، خودت کمکم کن این کار رو ترک بکنم . خودت هم از ته دل اراده کن . روزی میاد که از این توبه و بازگشتت چنان راضی هستی که اگر صد بار هم به عقب برگردی همین کار (توبه) رو میکنی .
اگر هزاران بار هم توبت رو شکستی باز نا امید نشو و برو سمت خدا . خداوند فرموده در هیچ شرایطی از رحمت من نا امید نباشید . حدیثی داریم به این مضمون که خداوند فرموده : اگر بنده من میدونست که من چقدر منتظر توبه و بازگشتش هستم از شدت محبت و شوق به من هر آینه جان میداد و بند بند وجودش از هم جدا میشد .
یا علی
نظرتون رو حتما بیان کنید .
- ۲ نظر
- ۰۹ تیر ۹۴ ، ۱۲:۰۷